* فرض کن روزی تلفن زنگ می‌زند. صدایی پرهیجان می‌گوید: مژدگانی بدهید. در بانکی که حساب باز کرده‌ بودید، برنده جایزه چند میلیارد تومانی شده‌‌اید. چه احساسی خواهید داشت؟ و فکر می‌‌کنید این احساس چقدر دوام بیاورد؟ دقت کنید که جایزه شما چند میلیارد تومانی است. احتمالاً خواهید گفت از این به بعد می‌دانم چگونه زندگی کنم و تا آخر عمر شاد خواهم زیست. تقریباً همه ما به این سؤال چنین پاسخی می‌دهیم. دن گیلبرت، استاد روان‌شناسی دانشگاه هاروارد نظرش منفی است. پژوهش‌های متعدد نشان می‌‌دهد اثر شادی چنین دستاوردهایی بعد از چند هفته از بین‌ می‌رود؛ بنابراین فرد چند وقت پس از دریافت جایزه به همان سطح رضایت از زندگی بازخواهد گشت.

* به داستانی واقعی توجه کنید: مدیری ثروتمند تصمیم گرفت ویلای رؤیاهایش را بسازد. تعداد بسیاری اتاق، استخر شاهانه، چشم‌اندازی رشک‌برانگیز و... چند هفته اول، با خوشحالی لبخند می‌زد، اما خیلی زود این شادی از بین رفت. بعد از شش ماه ناراحت‌تر نیز شد. چه اتفاقی رخ داد؟ او می‌گفت «دیگر ویلا، رؤیای من نبود. در را که باز می‌کردم هیچ حسی نسبت به ویلا نداشتم. راستش مانند آپارتمان محقر دوران دانشجویی‌ام بود؛ هیچ فرقی نمی‌کرد. بدتر این‌که باید روزی دو بار هر بار یک ساعت مسیری پرترافیک و طولانی از خانه تا محل کار رفت‌وآمد می‌کردم.» این یک داستان استثنایی و فقط برای یک نفر و یک مورد نیست.

* سه سال منتظر می‌مانید که رئیس اداره‌تان بازنشست شود. شما جزو کاندیداها هستید. دلتان مانند سیر و سرکه می‌جوشد که شما به‌عنوان کاندیدا انتخاب شوید. چنین نیز می‌شود. سپس در یک کش‌وقوس، رئیس اداره‌تان می‌شوید. ماه‌عسل شغل جدید که تمام می‌شود، به همان سطح از رضایت سابق بازمی‌گردید.

* افرادی که در ثروتشان یا شغلشان تغییر یا پیشرفتی می‌کنند از نظر میزان خوشحالی بعد از حدود سه ماه دوباره به همان حالت اولیه برمی‌گردند. این اثر را تردمیل خوشبختی می‌نامند؛ یعنی ما سخت تلاش می‌کنیم می‌دویم و می‌توانیم چیزهای بیشتر و بهتری به دست آوریم ولی بعد از مدتی همان‌جایی هستیم که بودیم.

«شوپنهاور» افرادی را که به شکل افراطی فقط به فکر آینده‌اند این‌گونه تصویر می‌کند. این‌ها مانند الاغ ایتالیایی می‌مانند که یک دسته یونجه از تکه چوبی بالای سرشان بسته و آویزان شده و آن الاغ‌ها خیال می‌کنند الان است که به یونجه برسند و در امید رسیدن به آن، بی‌وقفه می‌دوند، ولی هرگز به آن نمی‌رسند. خب، راهکار؟

ساده است: از تردمیل خوشبختی بیایید پایین! به خودتان یادآوری کنید که زندگی فقط دست‌یابی نیست.

از کتاب: خلاصه خوشبختی