• نوازش:

کودکی که چنین محبتی را به‌درستی و به‌جا دریافت می‌کند، معمولاً متکی به نفس بار می‌آید. با در بغل گرفتن و لبخند زدن نوزاد، وی از لحظه تولد امنیت عاطفی را از مادر دریافت می‌کند.

• احترام به شخصیت کودک:

این هم یکی از بهترین روش‌های ابراز محبت است. اگر به کودک خود احترام بگذارید، او کمتر از اوامر شما سرپیچی می‌کند اما وقتی کودک را مسخره کنید، احساس حقارت می‌کند.

• قدردانی و تحسین:

تحسین از نیازهای روانی دوران کودکی است که باعث به دست آوردن روحیه شاد و بشاش و عاملی برای تأثیر عملکردهای او خواهد بود. البته تشویق و تحسین باید از افراط و تفریط به دور باشد و بیشتر متکی بر عمل باشد.

• بازی با کودکان:

با کودکان خود زیاد حرف بزنید و برایشان آواز بخوانید و داستان بگویید. کودک را غرق در کلمات کنید تا یاد بگیرد چگونه پاسخ بدهد و خوب حرف بزند. می‌توانید او را روی دوش خودتان سوار کنید تا با گرمی بدن شما احساس امنیت کند و در عین حال همه چیز اطرافش را ببیند. با او قایم به اشک یا دالی موشه بازی کنید. خودتان را پشت دست‌های خودتان و یا پشت درخت پنهان کنید و یا چیزی روی صورت او بیندازید و بعد به‌طور ناگهانی ظاهر شوید البته به‌طوری که موجب وحشت او نشوید.

یک آویز متحرک برایش درست کنید. چیزهای قابل توجه مثل برگ و گل که از تکه چوبی آویزان است را در جایی که باد آن را به‌آرامی تکان بدهد، آویزان کنید. آب تنی در حمام و یا در حیاط هم مورد علاقه بیشتر بچه‌هاست. در یک تشت مقداری آب بریزید و به‌ملایمت و با احتیاط به یکدیگر بپاشید.