میلاد پر‌برکت امام موسی کاظم(ع)
بیارایید اینک کوچه هاتان را؛ که از ره می رسد ان وعده حق، (امام رحمت و باب حوایج)! بیارایید اینک کوچه هاتان را به گلخند تمام غنچه های سبزِ سبز!
بیارایید اینک لحظه های هر چه زیبای زمان را، این که محرابِ بلند ارزوها، پرتوافشانِ حضور سبز خورشید است؛ خورشید!
از دودمان صداقت، کودکی متولد می شود که (مجمع الانوار عشقِ صادق علیه السلام ) است و حقیقت همیشه فروزان ولایت! برابر تمام ناراستی های روزگار، (صابر) و برابر تمام ناسپاسی های مردم، (کاظم علیه السلام ) است.
برابر تمام مسایل لا ینحل، (علیم) و برابر تمام مصایب، (حلیم) است.
ازادگی، شرمنده قامتش و هستی، محوِ اسرار امامتِ اوست.
اسمان (مدینه)، پرتوافشان نور امامت او و حرم ولایت، خرّم از انوار پیشانیِ اوست.
اری! ستودنی ست؛ موسای دیگری پا به عرصه وجود نهاده است که نور تک تکِ انگشتانش، خاطره (ید بیضا) را در ذهن کهکشان ها تکثیر خواهد کرد و برابر تجلّی جمالش، هزار (طور)، خاکساری خواهند کرد!
تمام دعاها، با عظمت نامش اجابت و تمام قنوت ها به صداقت کلامش خواهند پیوست.
مهربانی نگاهش را با (فقرا) تقسیم و عطر دست هایش را به حسرت (یتیمان) خواهد بخشید! هیچ دردمندی، از اجابت نامش دور نخواهد ماند و هیچ ارزومندی، بی نصیب از استان کبریایی (کاظمین)اش باز نخواهد گشت!
خداوند، استانش را (باب حوایج) و اسمان، زایرانش را به میهمانی (عرش) خواهد برد؛ به مهیمانی بهشت، به میهمانیِ سبزترین ارزوها!
سر حلقه عشق و عاشق ترین (امام)، در جمع عاشقان خداوند است؛ که نجوای نیایش های عاشقانه اش ـ حتی دشمن را ـ ، مجذوبِ اندیشیدن به خداوند می کند!
ای رحمت بی پایان الهی! ای اجابت واپسین اه های برامده از سینه غمگینان! سلام بر لحظه ای که (مدینه)، عطر حضور تو را به کاینات بشارت داد!
سلام بر لحظه ای که قنداقه ات، اغوش نوازِ بال های پرندین فرشتگان شد و عرش الهی، نام زیبایت را بر (معصومیّت) نُهمین شاخه طوبی اویخت!
سلام بر تو ای (هفتمین) چلچراغ هدایت، که نام شکوهمندت، محراب (اجابت) است و مکارم اخلاقت، ایینه زلال بصیرت!
سلام بر تو، ای ازاده ترین، که (ازادی)، به وجود (لاهوتی)ات می بالد و حضور مهتابی ات را میانِ رشک الودگانِ (ناسوتی) می ستاید!
سلام بر نام سترگ و بشکوهت، که همانند افتاب، شب زدگانِ (سیاه جامه) را به رشک و حسد وا می داشت و (فرعون) نفس شان، دایم از زلال جاری (نیل)ات، واهمه می کرد!
سلام بر تو و این روز خجسته!
روزی که افاق هستی، معطّر از تجلّی جمالِ (موسوی)ات، شده است و افتاب از شوق تماشا، (شال سبز) بر دوش، کوچه های اسمان را می پیماید.
مولا جان! ای وجودت، دعاهای اجابت شده! اینک که اسمان، سرشار شادمانی است، شادمانی ما را نیز اجابت کن و بر توفیق دوست داشتن ات بیافزای!
میلادت خجسته و نام گره گشایت، ارامش دل ها باد!
