به این موضوع که فرزندپروری آسان نیست، به اندازه پرداخته نشده است. فرزندپروری در بهترین حالت چالشبرانگیز است. در بدترین حالت، میتواند به شدت سخت باشد. پدر و مادر شدن تغییری اساسی در زندگی فرد است. تعداد کمی از رویدادهای دیگر زندگی این قدرت را دارند که اولویتها، برنامهها، احساسات و رفاه شما را کاملاً تغییر دهند. تعداد بسیار کمی از ما (بخوانید هیچ یک از ما) واقعاً برای تغییری به این بزرگی و تغییرات دیگری که در پی خواهد داشت آماده هستیم.
شاید فکر میکردیم زندگیمان قبلاً هم شلوغ بوده است، بچهها هم در این شلوغی به دنیا میآیند. اما وقتی ما پدر و مادر میشویم، مشغله اغلب خفهکننده میشود. کودکان هجوم دائمی از خواستهها را به همراه دارند. بزرگ کردن آنها اغلب شبیه تلاش برای ضربه زدن به یک هدف متحرک است. بدون راهنمایی روشن دربارهی اینکه آیا ما آن را به درستی انجام میدهیم یا نه ما تمایل داریم این عدم اطمینان را به عنوان شکست در نظر گیریم. باید بگوییم که در واقع، این بدتر از شکست و کاملاً دردناک است.
این اغراق نیست. در چندین مطالعه دربارهی عدم اطمینان، شکست و درد، محققان دریافتند که مردم از عدم اطمینان بیشتر از بازنده بودن، نتیجه منفی یا درد میترسند. در یک آزمایش، شرکتکنندگانی که مطمئن نبودند شوک دردناکی دریافت خواهند کرد، بهطور قابلتوجهی استرس بیشتری نسبت به آنهایی که میدانستند شوک در راه است، داشتند. بزرگ کردن کودکان گاهی اوقات میتواند مانند یک دورهی طولانی انتظار برای آن شوک باشد. مغز ما ابهام را به عنوان یک تهدید درک میکند.
ندانستن آنچه قرار است اتفاق بیفتد بسیار استرسزاتر از پیشبینی اتفاق بد است. وقتی میدانیم بدترین اتفاق در راه است، میتوانیم برای آن آماده شویم. وقتی نمیدانیم چه چیزی در راه است، نمیتوانیم کاری بیشتر از نگرانی و صبر انجام دهیم. کودکان این حس عدم اطمینان را به طرق مختلف تحریک میکنند.
اول اینکه، آنها طبیعتاً غیرقابل پیشبینی هستند. والدین در یک حالت تقریباً دائمی از اضطراب درجه پایین هستند زیرا سعی میکنند هر تهدید احتمالی (یا ناراحتی که تعداد زیادی از آن وجود دارد) را پیشبینی کنند. دیگر اینکه، هیچ راهی برای دانستن اینکه آیا کار والدگری را به خوبی انجام میدهید یا نه وجود ندارد و راستش را بخواهید، احتمالاً برای حدود سی سال یا بیشتر متوجه نخواهید شد.
والدین میتوانند به جای تسلیم شدن در برابر استرس مداوم، کنترل تنها چیزی را که در اختیار دارند، یعنی لحظه حال را در اختیار بگیرند. انتخاب رها کردن اضطراب و تمرکز بر آنچه در حال حاضر اتفاق میافتد، مزایای قدرتمندی دارد.
فرزندپروری مثبت رویکردی برای تربیت فرزند است که ریشه در احترام متقابل، محبت و انتظارات روشن دارد. با تمرکز بر فرزندپروری پاسخگو (نه واکنشی)، به خوبی با شیوههای ذهنآگاهی و فرزندپروری آگاهانه هماهنگ است. متیو سندرز و تروور مازوچلی ( Matthew Sanders and Trevor Mazzucchelli) در مقاله خود با عنوان «قدرت فرزندپروری مثبت» از تحقیقات رشدی برای ترسیم پنج مهارت کلیدی برای فرزندپروری مثبت استفاده میکنند. اینها محیطی امن و جذاب، محیط یادگیری مثبت، نظم و انضباط قاطعانه، انتظارات واقعبینانه و مراقبت از خود والدین را فراهم میکنند.
هرچه محیط آموزشی شما برای کودکان مناسبتر باشد، کمتر مجبور خواهید بود نه بگویید. خانه خود را به گونهای چیدمان کنید که برای کودکانی که در آنجا زندگی میکنند آسان و راحت باشد. میتوانید خوراکیهای میان وعده را در قفسههایی قرار دهید که به راحتی در دسترس هستند، یا اسباببازیها را در ظرفهای شفاف ذخیره کنید تا به راحتی ببینید که کجا هستند. کمک به فرزندان برای ایجاد استقلال بخش مهمی از رشد کودک است.
کودکان با عشق به یادگیری متولد میشوند و مراقب آنها اغلب معلم مورد علاقه آنهاست. وقتی آنها با سؤال یا هیجان به سراغ شما میآیند، عشق خود به یادگیری را با شما در میان میگذارند. با حوصله و مشتاقانه به سؤالات آنها پاسخ دهید. ممکن است چیزهایی برای شما قدیمی باشد، اما همه چیز برای آنها کاملاً جدید است.
فرزندپروری مثبت به این معنا نیست که به فرزندانتان اجازه دهید هر کاری که میخواهند انجام دهند. این بدان معنی است که شما انتظارات و مرزهای واضحی را تعیین میکنید که آنها درک میکنند. ثبات برای بچهها مهم است. به آنها کمک میکند تا دنیای خود را درک کنند و عدم اطمینان را به حداقل برسانند. همچنین به نوجوانان میآموزد که محیط آنها قابل پیشبینی و امن است.
ما به عنوان یک پدر و مادر، از فرزندانمان انتظار داریم که اشتباه کنند و ما آماده هستیم که آنها را در هر حال دوست داشته باشیم. اما اغلب به آنها نوعی حس شفقت داریم که به خودمان نداریم. شما فرزندان خود را با استانداردهای بالا نگه میدارید و اگر آنها را رعایت نکردند با درک و حمایت با آنها برخورد میکنید. مهم است که همین لطف را به خودتان هم بکنید. هر روز عالی یا حتی خوب پیش نخواهد رفت. اما شما همیشه این توانایی را دارید که انتخاب کنید در حال حاضر چگونه پیش رود.
ذهن آگاهی و در واقع، هر نوع کار درونی زمانی که به نیازهای اولیه خود رسیدگی کرده باشید بسیار بسیار آسانتر است. فرزندپروری مثبت تعهد به شهادت نیست. فقط زمانی واقعا کار میکند که به اندازه کافی پایدار باشید تا سرعت خود را کاهش دهید و پاسخ بهینه خود را انتخاب کنید.
شما را نمیدانم، اما ما مطمئناً وقتی گرسنه، خسته، تشنه یا از نظر عاطفی خسته هستیم، بهترین خودمان نیستیم. مراقبت از خود سختتر از چیزی است که فکر میکنید مخصوصاً وقتی بچههای کوچکی دارید. اما کار درونی را بسیار آسانتر میکند. سلامت روان ما به طور مستقیم با سلامت جسمانی ما مرتبط است و غفلت از یکی اغلب باعث واکنش بیشتر در دیگری میشود.
خودمراقبتی نیز نباید همیشه به طور کامل انجام شود. توسعه ذهنآگاهی به شما کمک میکند متوجه شوید که چه زمانی احساس خستگی، گرسنگی یا عدم تعادل میکنید. به هر حال، قهوه چیز فوقالعادهای است اما نه زمانی که فقط روی آن میتوانید بدوید.