ماه رمضان به میزبانی آن خالق بی همتا ، برای بندگان راستینش با رفتارهای انسان دوستانه ای از جنس مهربانی ، علاوه بر صفای روحانی دل ها ، دعاها و مناجات سحرگاهی و هنگامه افطار ، همیشه همراه با برپایی سفره هایی افطاری و اجرای برنامه های از نوع افطاری های ساده بوده است که البته این مهربانی ها هنوز  هم پابرجاست و سفره های مهربانی برچیده نشده است.

خداوند کریم مومنان را در این ماه به روزه داری و رعایت حداکثری سایر اعمال واجب و مستحب و ترک محرمات دعوت کرده است و بزگترین برکت خدا در این ماه برای انسان نازل شده است.

ماه رمضان در عمل سرآمد همه ماه هاست و خداوند این ماه و روز و شب و حتی دقایق و لحظاتش را محترم شمرده و حتی نفس کشیدن مومنان روزه  دار در این ماه عبادت است .

ماه رمضان برخلاف باوری بعضی از مردم، فقط در دست‌کشیدن از خوردن و آشامیدن خلاصه نمی‌شود بلکه مجالی برای توجه به دیگر انسان‌هاست، آنانی‌که ممکن است در ماه‌هایی غیر از رمضان هم به سبب فقر، کمتر بیاشامند و کمتر بخوردند. هسته اصلی عبادات ماه رمضان همین نظر کردن به مستمندان است. شاید هیچ چیزی شیرین‌تر از مساعدت در جهت پُرکردن سفره خالی یک خانواده تنگ‌دست نباشد. اکنون در ماه رمضان، بسیاری از تهی‌‌دستان، نگاهشان به سفرۀ رنگین ماست تا بخشی از آن را با نرم‌دلی ببخشاییم و تقسیم کنیم. عزیزان، بیاید اجازه ندهیم در ماه خدا، آفریدۀ او، سفره‌ای خالی داشته باشد.