برای بسیاری از ما، سرعت زندگی تا حدی افزایش یافته است که نمی‌توانیم کاملاً خود را با آن سازگار کنیم. ما در غوغایی از نگرانی وجود داریم که کاری را که قرار است انجام دهیم انجام نمی دهیم، و اضطرابی که احساس می کنیم، به نوبه خود، انجام کارها را دشوار می کند و مارپیچ انفعال ایجاد می کند.

آنچه ما به آن نیاز داریم اختیار بیشتر یا عاملیت است: توانایی غلبه بر همه چیزهایی که ما را می کشد، تعادل عاطفی و فیزیکی را پیدا کنیم، واضح تر فکر کنیم و از خود دفاع کنیم تا بتوانیم اقدامی منطقی انجام دهیم. با عاملیت، می‌توانیم احساس کنیم که بر زندگی‌مان مسلط هستیم.

محرک ها را کنترل کنید

عاملیت با آنچه به ذهن خود راه می دهید شروع می شود - به معنای آنچه از محیط شما می آید. اگر عاملیت ندارید، احتمالاً توجه شما ربوده شده است و باید نحوه بازیابی آن را بیابید.

به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده است که داشتن تلفن در حین کار حواس شما را پرت می کند و توانایی تفکر شما را مختل می کند. از سوی دیگر، پیاده روی (مخصوصاً در فضای باز) راه خوبی برای بازگرداندن توجه به مغز است تا بتوانید بعداً بهتر تمرکز کنید.

برای کمک به افزایش عاملیت یا اختیار خود، رفتن به فضاهای آرام و بدون صفحه نمایش را تمرین کنید تا از تحریک بیش از حد فرار کنید. این ممکن است به معنای گذراندن وقت در طبیعت، خاموش کردن اعلان‌های تلفن در حین کار یا اجتناب از غذا خوردن در کافه تریاها باشد.

به صورت انتخابی همراه شوید

غیرممکن است که تحت تأثیر اطرافیانمان قرار نگیریم - گرفتن احساسات آنها آسان است، به عنوان مثال، مغز ما تمایل دارد زمانی که با افراد دیگر معاشرت می کنیم، هماهنگ شود. این بدان معناست که شما باید با افراد پر دردسر مرزبندی کنید، خود را از تعاملات منفی آنلاین جدا کنید، و بیشتر آگاه باشید که چگونه ممکن است در برابر "تفکر گروهی" آسیب پذیر باشید - فشارهایی برای رفتار یا فکر کردن به روش هایی که مغایر با ارزش های شما باشد.

در عوض، اطراف خود را با دوستان، خانواده و جوامعی احاطه کنید که شما را تشویق می کنند تا به توانایی کامل خود برسید. استعدادهای خود را پرورش دهید، ارزش ها و تصمیمات دشوار خود را تأیید کنید، و زمانی که رفتار بدی داشته اید یا در افکار منفی گیر کرده اید، واقعیت را بررسی کنید.

شما همچنین می توانید از طریق کار داوطلبانه یا فقط چت با تجار یا همسایگان محلی با جامعه خود درگیر شوید. این تعاملات اجتماعی مثبت، وضعیت ذهنی و سلامت جسمانی شما را بهبود می بخشد، دو بلوک اصلی سازنده عاملیت.

حرکت

حرکت بدنی همراه با استراحت و تغذیه مناسب، بدن و ذهن شما را در تعادل قرار می دهد، به شما انگیزه، قدرت و استقامت بیشتری می دهد. تحقیقات نشان داده است که نشستن زیاد برای سلامتی شما خطرناک است و حتی استراحت های کوتاه مدت از زمان های متمرکز عدم تحرک - مانند بلند شدن برای کشش یا راه رفتن در اطراف ساختمان - برای شما خوب است. مطالعات همچنین نشان می دهد که ورزش می تواند منجر به خودکنترلی بیشتر شود - توانایی به تعویق انداختن رضایت، که کلیدی برای عاملیت است.

اگر در محل کار عمیق هستید، یک تایمر تنظیم کنید تا هر ساعت خاموش شود و به خود یادآوری کنید که یک لحظه برای ارزیابی خلق و خوی خود وقت بگذارید.

اگر احساس می کنید گیر کرده اید یا خسته هستید، برخیزید و حرکت کنید. و اگر در محل کارتان مشکلی دارید، بحث کردن درباره آن در یک جلسه پیاده روی (به جای نشستن) ممکن است به کاهش تعارضات کمک کند.

خود را به عنوان یک یادگیرنده قرار دهید

افرادی که دارای سطوح بالای عاملیت هستند، پیوسته بیشتر یاد می گیرند و ظرفیت خود را برای یادگیری با اتخاذ رویکردی بازتر و مشارکتی برای همه چیز در زندگی افزایش می دهند. این مستلزم پرورش کنجکاوی شما و اجازه دادن به خود برای کشف ایده ها، مهارت ها و افراد جدید است.

می توانید در یک کلاس جالب شرکت کنید، دنیای خود را به صورت جنبشی (از طریق دست یا بدن خود) کشف کنید، یا زمانی را صرف بازی یا استفاده از تخیل خود کنید. یا می توانید با کنجکاو ماندن و پرسیدن سؤالات باز از آنها، گوش دادن برای به دست آوردن درک و اجتناب از هر گونه قضاوت سریع، از دیگران بیاموزید.

این همیشه آسان نیست. تمرین یک طرز فکر رشد - جایی که شما تشخیص می دهید که در کاری در حال پیشرفت هستید، قادر به یادگیری و تغییر هستید - می تواند به مبارزه با ترس از شکست یا قضاوت که اغلب با یادگیری چیزهای جدید می آید، کمک کند. اگر در رها کردن کمال‌گرایی مشکل دارید، ممکن است به تمرین مراقبه ذهن‌آگاهی کمک کند، که نشان داده است قضاوتتان را کاهش می‌دهد یا از تکنیک‌های درمان شناختی-رفتاری استفاده کنید که به درک اشتباهات کمک می‌کند.

احساسات و باورهای خود را مدیریت کنید

خیلی اوقات، ما بر اساس باورهای ناخودآگاه عمل می کنیم - من برای یادگیری یک مهارت شغلی جدید خیلی پیر هستم یا هیچ کس نمی خواهد با من رابطه داشته باشد - بدون اینکه بدانیم چگونه آنها ما را از امتحان کردن برخی چیزها منع می کنند. هنگامی که ما تحت تأثیر احساسات ناخودآگاه مانند ترس، غم یا نگرانی قرار می گیریم، می تواند انرژی ما را کاهش دهد و باعث شود احساس محکومیت یا غرق شدن کنیم، که به عاملیت ما نیز آسیب می رساند.

افزایش آگاهی شما از اینکه چگونه احساسات و باورهایتان تفکر شما را هدایت می کنند، بر رفتار و قضاوت شما تأثیر می گذارد، به شما کمک می کند تا با اعتماد به نفس بیشتری در زندگی حرکت کنید. در حالی که کشف این افکار و احساسات درونی ممکن است به تلاش نیاز داشته باشد.

به عنوان مثال، دفعه بعد که از خود عصبانی شدید سعی کنید خودتان را درک کنید. به طور خودکار آن احساس مضر را نپذیرید یا بدتر از آن روی آن تمرکز نکنید. در عوض، مکث کنید و آن را زیر سوال ببرید. چرا من این احساس را دارم؟ آیا من خیلی به خودم فشار می‌آورم؟ شاید باورها و انتظارات من نیاز به تعدیل داشته باشد.

با کاهش سرعت تفکر خود شروع کنید. به آرامی نفس های عمیق بکشید. خودتان را به یک مکان آرام ببرید. آگاهانه تنش ایجاد شده در عضلات خود را رها کنید. این تکنیک های ساده به شما آرامش می دهد و شما را بیشتر خودآگاه نگه می دارد. این عاملیت شما را با قرار دادن مسئولیت بیشتر در مورد آنچه احساس و فکر می کنید، افزایش می دهد.

با آموختن اینکه چگونه احساسات و افکار درونی خود را بشناسیم، آنها را نامگذاری کنیم و اجازه دهیم آنها از درون ما عبور کنند، می توانیم خودکنترلی بیشتری را تمرین کنیم، که همچنین به ایجاد اختیار بیشتر کمک می کند.

شهود خود را بررسی کنید

شهود را به عنوان دانش درونی عمیقی در نظر بگیرید که شامل میلیون ها نقطه داده است که مغز ما در طول زندگی ما مشاهده کرده است. هنگامی که عاقلانه از آن استفاده می شود، می تواند تقویت فوق العاده ای برای خلاقیت ما باشد و به ما در تصمیم گیری های مهم کمک کند، در نتیجه سطح عاملیت ما را افزایش می دهد.

بسیاری از ما با احساسات درونی و درونی نسبت به افراد یا چیزها آشنا هستیم - مانند زمانی که با رئیس جدیدی ملاقات می کنید و بلافاصله احساس می کنید که او خبر بدی دارد. هنگامی که در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرید که شامل خواسته‌های اجتماعی نامشخص با سرنخ‌های کمی برای هدایت آنها می‌شود، این نوع شهود می‌تواند برای شما مفید باشد.

با این حال، باید مراقب باشید که شهود را با تعصب و تعصب اشتباه نگیرید. در موقعیت‌هایی که احساسات بالا می‌روند - مثلاً هنگام مصاحبه شغلی - بهتر است به جای تکیه بر برداشت‌های سریع و خودکار، سرعت خود را کم کنید، نفس بکشید، با دیگران تماس بگیرید و اطلاعات بیشتری دریافت کنید.

شهود راهبردی، نوع دوم از شهود، بیشتر عمدی است. به عنوان مثال، تصمیم می‌گیرید به یک مشکل آزاردهنده در محل کار فکر نکنید و - در مدت طولانی، زیر دوش یا بعد از مدیتیشن - یک راه حل مفید است.

در نهایت، شهود "متخصص" پس از دوره های طولانی، گاهی اوقات سال ها، تمرین در یک مهارت خاص اتفاق می افتد. در اینجا، بخش‌های کمتر هوشیار مغز شما قادر به تسلط هستند، به شرطی که آرام بمانید. خلبانی را در نظر بگیرید که یک فرود اضطراری را مدیریت می کند و به ذهن و بدن آنها اجازه می دهد تا بدون فکر کردن آگاهانه در مورد هر مرحله، طبق نیاز عمل کنند.

اگر یاد بگیرید که ذهن خود را آرام کنید،آگاهی بیشتری نسبت به آنچه فکر می کنید و احساس می کنید ایجاد کنید و به بدن خود گوش دهید، می توانید در استفاده از شهود برای آگاه سازی تصمیم گیری خود بهتر شوید.

تعمد کنید، سپس اقدام کنید

افرادی که دارای عاملیت کم هستند، هنگام تلاش برای تصمیم گیری صحیح، موانع رایجی را تجربه می کنند. آنها ممکن است به تعویق بیاندازند، روی جزئیات وسواس داشته باشند، یا در طول فرآیند بیش از حد نگران باشند. آنها ممکن است اعتماد به نفس نداشته باشند و ریسک گریز باشند. یا ممکن است فکر آنها خیلی سریع باشد و بر اساس انگیزه عمل کنند.

هنگامی که تصمیم مهمی می گیرید، مانند اینکه کجا حرکت کنید یا چگونه شغل خود را ارتقا دهید، مفید است که ابتدا متوقف شوید و تصمیم بگیرید. خود را در محیطی مناسب برای تفکر و کاوش قرار دهید و مطمئن شوید که زمان دارید و احساساتتان آرام هستند. سپس، آنقدر روی موضوع مورد نظر تمرکز کنید تا هدف اصلی خود و آنچه در خطر است را روشن کنید. پرسیدن سوالات باز و جمع آوری حقایق مرتبط نیز کمک می کند.

خوب است که در ابتدا گزینه های زیادی ایجاد کنید، مطمئن شوید که احساسات قوی یا سوگیری افکار شما را هدایت نمی کند. سپس، می‌توانید بر اساس آن گزینه‌ها، برنامه‌ای برای خودتان پیش‌نویسی کنید و افکار و تصمیم‌های خود را به صورت مکتوب بنویسید. این طرح باید گزینه های شما را ساده کند و مهم ترین حقایق را در خود جای دهد. در این مرحله، اجازه دهید ذهن خود استراحت کند و اجازه دهید هر شهودی به سطح بیاید. برنامه خود را کنار بگذارید و مدتی بعد برای ارزیابی مجدد آن برگردید و در صورت لزوم تغییراتی ایجاد کنید.

به یاد داشته باشید، اقدام نیازی به اطمینان 100 درصدی ندارد. اگر 80 درصد یا بیشتر مطمئن باشند، افراد دارای عاملیت بالاتر شروع به فعالیت خواهند کرد. بنابراین، قبل از اقدام بیش از حد تعمق نکنید. در صورت لزوم، همیشه می توانید بعداً دوباره ارزیابی کنید.

داشتن اختیار یا عاملیت بیشتر به معنای مسئولیت پذیری در قبال زندگی است. دفعه بعد که احساس کردید چیزی در اطراف شما - یا در درون شما - اتفاق می افتد که کاملاً درست نیست، آن را نادیده نگیرید و به طور انعکاسی فشار دهید. نظم و انضباط را برای توقف، توجه و تلاش برای یافتن مسیر بهتر برای خود به کار ببندید. با اعمال اختیار بیشتر، تأثیر بیشتری بر زندگی خود و تأثیر بیشتری بر زندگی دیگران خواهید داشت.