اگرچه در پنجم اسفند روز بزرگداشت خواجه نصیرالدین طوسی حکیم و پاسداشت روز مهندسی جدای از صیانت از مقوله مهندسی نیست، ولی تعیین روزی تحت این عنوان می تواند به عنوان میعادگاهی تلقی شود تا به نهفته های نظری و تجربی مهندسی و مهندسان با جامعیت و وسعت تمام پرداخته شود و از فاصله های طی شده و مسافت های باقی مانده تا قله اهداف سخن به میان آید.روز مهندسی را می توان با اهداف مختلفی برگزار کرد. در این هنگام میتوان به اهداف متعالی و یا مقصدهای دم دستی توجه نمود. در این روز می توان بر دستاوردهای مهندسان و وظایفی که در پیش است تأکید کرد، یا بدون توجه به اینگونه مقوله ها صرفاً به جشن و سرور پرداخت.روز مهندسی را می توان برای شنیدن از دیگران نیز اختصاص داد و یا به آسیب شناسی از برنامه های تدوین شده و به اندازه گیری اهداف تحقق یافته محدود کرد.دامنه برگزاری روز مهندسی را ممکن است با وسعت تمام در نظر گرفت و یا بهره گیری از آن را محدود کرد و این روز را در اختیار اهداف مقطعی و سطحیتر اختصاص داد و مزایای برگزاری آن را حتی به دیگر و یا دیگران واگذار نمود.روز مهندسی را میتوان صرفاً شکلی یا صرفاً محتوایی و یا به لحاظ شکل و محتوا متناسب با یکدیگر برگزار کرد تا هم باشکوه باشد و هم به لحاظ ماهوی جهتگیری هایی به سمت قله اهداف در آن مستتر شود.برنامهریزی برای روز مهندسی، مانند برنامهریزی برای مقوله مهندسی میتواند با اهداف مختلفی صورت پذیرد، این برنامه میتواند مضیّق و محدود به نظر برخی افراد، سلیقه برخی از گروهها و یا برنامه برخی از تشکل ها شود و یا به طور موسّع مشمول نظرات تمامی مهندسان، گروه ها و تشکل ها شود و نیز فراتر از آن در برگیرنده حفظ و حراست از جان ومال مردم و در راستای تأمین منافع ملی باشد. شأن برنامهریزی برای برگزاری روز مهندسی نمی تواند از منزلت برنامه ریزی برای پاسداری از ارزش های مهندسی جدا باشد، هر چه قلّه های مهندسی رفیع تر مورد نظر برنامهریزان قرار گیرد، متناسب با همان برنامه، کیفیت برگزاری روز مهندسی نیز از آن تراوش خواهد کرد.در روز مهندسی میتوان هم به دستاوردهای کسب شده پرداخت و هم نگاهی به آینده و سمت گیری به سوی اهداف آتی داشت، در این روز میتوان به نقشهای ایفا شده و فاصله آن نسبت به وظائف محوله توجه کرد. در این هنگام لازم است به شادی و سرور پرداخت، از زحمات پیش کسوتان و خلاقیت جوانان تقدیر کرد. در این روز نباید نسبت به کاستیها بیتفاوت ماند و آسیبشناسی را به فراموشی سپرد. بخشی از روز مهندسی را می توان به بررسی فراز و فرودهای مهندسی اختصاص و ریشه یابی آن ها را مورد عنایت قرار داد.روز مهندسی را می توان دست مایه ای برای رشد فراگیر مهندسان، گروه ها و تشکّل ها و بهره گیری از دستاوردهای نظری و تجربی آن ها قرار داد و این روز مهم را با همکاری و مشارکت خودشان برگزار کرد و همراه ایشان برای مسیر آینده به طور جامع و اقناعی به بحث و گفتگو نشست، شنیده ها را شنید و گفتنی ها را گفت.در این روز باید بازخوردهای مردمی از خدمات مهندسی و شیوه رفتار با آن ها را ارزیابی کرد و نتایج حاصله را برای تصحیح مسیر آینده به کار برد.در این روز مقدار تعامل با دستگاه های اجرایی را باید محک زد و تأثیر مهندسی را بر محیط شهری و پروژه های در دست اقدام اندازه گیری کرد. روز مهندس بزنگاه خوبی است تا وسعت حضور و کار مهندسان و عرصههای گشوده شده برای خدمات مهندسی و تناسب آن با ظرفیت های موجود مهندسان را مورد بررسی و ارزیابی قرار داد.روز مهندسی موعد مناسبی است تا برای عزیمت از نقطة موجودِ "طرح و نظارتِ" پروژههای متداول به عرصه های ارائه "تمامی خدمات مهندسی" و برای تمامی پروژه های مهم شهری و استانی برنامه ریزی کرد و تمامی استعدادهای مهندسان را به عرصه خدمات وسیع مهندسی رهنمون شد.شأن و منزلت جامعه مهندسی به عنوان تنها مرجع تخصصی در شهر و استان البرز نه در روز مهندسی بلکه در رفتار مدام و سلوک مستمر مهندسی، وسعت و کیفیت خدمات، تأثیر در برنامه ها و گستردگی حضور در پروژه های عمرانی قابل ارزیابی است. روز مهندسی هنگامی مایه افتخار و مباهات است که مرجعیت جامعه مهندسی در وادی تخصص های مرتبط بر جایگاه رفیع خویش قرار گیرد و به تمامی وظائف خویش عمل کند و نسبت به تمامی تقاضاها و نیازهای مهندسی پاسخ گو باشد و چنین روزی در صورتی تحقق خواهد یافت که برای به میدان آوردن تمامی استعدادهای آحاد و تشکل های مهندسی با جامعیت تمام و وسعت نظر برنامه ریزی شود. شادی و شعف واقعی در چنین روزی به دلیل حفظ و حراست پایدار از شأن مهندسی و دستاوردهای متعالی مهندسان انگارهای است که تحقّق آن به یاری الهی امکان پذیر است.