موسسه خیریه جواد الائمه اهواز

سکنجبین در واقع سرکه انگبین و مخلوطی است از سرکه و عسل که به میزان و مقدار معین در هم می‌ آمیختند و از مخلوط آن شربتی خوشگوار و معطر و فرح بخش به وجود می‌ آوردند.
در برخی نقاط که عسل یافت نمی‌ شد، یا می‌ خواستند شربتی ارزان قیمت فراهم کنند، سکنجبین را از مخلوط سرکه و شکر تهیه می‌ کردند، ولی همچنان آن را سکنجبین می‌ نامیدند
و امروز که عسل گران یا کمیاب تر از گذشته شده به‌ طور کلی این شربت را با شکر تهیه می‌ کنند.
این شربت برای تسکین عطش، باز کردن انسداد عروق، رفع سر درد، برای تقویت معده و کبد مفید است.

اگر سرکه و عسل برابر باشد، برای بیمارهای بلغمی، باز کردن انسداد عروق، تقویت کبدو معده و تب‌ های مزمن نافع است،
ولی اگر از سرکه و شکر سرخ برابر استفاده شود، مزه آن ترش خواهد بود و نوشابه ای مایل به سردی است
و برای رفع صفرا، تب، باز کردن انسداد عروق، رفع تشنگی، ناراحتی‌ های طحال، کبد و معده مصرف می‌ شود.

مواد لازم:

طرز تهیه:

ابتدا هر سه جزء را مخلوط کرده بجوشانید و کف آن را بگیرید تا به یک چهارم برسد و به قوام آید،
عده‌ ای معتقدند آنقدر بجوشد، تا یک پنجم مخلوط باقی بماند.
نکته: در تهیه این شربت می‌ توان عرق نعناع یا خود نعناع را نیز استفاده کرد، تا از عطر و خواص آن بهره‌ مند شد.