غروب سی‌ام ماه آذر شب یلدا آغاز می‌شود، یعنی درست در آخرین روز پاییز و تا طلوع آفتاب یکم دی ماه یعنی اولین روز زمستان ادامه پیدا می‌کند. خانواده‌های ایرانی در شب یلدا، معمولاً شامی فاخر و همچنین انواع میوه‌ها و رایج‌تر از همه هندوانه و انار را مهیا و دور هم سرو می‌کنند. پس از سرو تنقلات، شاهنامه‌خوانی،قصه‌گویی بزرگان خانواده برای دیگر اعضای فامیل و همچنین فال‌گیری با دیوان حافظ رایج است.

 در ادامه مطلب شعرهای ویژه شب یلدا را میخوانیم:

    شب یلدا همیشه جاودانی است
    زمستان را بهارزندگانی است

    شب یلدا شب فر و کیان است
    نشان ازسنت ایرانیان است

    شب یلد ا و وصف بی مثالش
    خداوندا مخواه ،هرگز زوالش

    شب یلدا فراتر از همه شب
    نبینم هیچ کس افتاده در تب

    شب یلدا زحزن و غم مبراست
    بساط شادمانی ها مهیاست

    شب یلدا بیا روشن روان شو
    به نزد شاعران همزبان شو

    شب یلدا شب سال است ای دل
    مرا در انجمن ، شعراست محمل

    شب یلدا بلند است و یگانه
    نمی گیرد دلم هرگز بهانه

    شب یلدا کنار دوستان باش
    برای ما گلی ازبوستان باش

    شب یلدا به آجیل و ترانه
    بساط میوه ها در کنج خانه

    شب یلدا ، انار و هندوانه
    غذا سبزی پلو، ماهی بهانه

*******
شب یلدا ز راه آمد دوباره
بگیر ای دوست از غم‌ها کناره

شب شادی و شور و مهربانی است
زمان همدلی و همزبانی است

در آن دیدارها تا تازه گردد
محبت نیز بی‌اندازه گردد

به هر جا محفلی گرم و صمیمی است
که مهمانی در آن رسمی قدیمی است

به دور هم تمام اهل فامیل
شده بر پا بساط میوه، آجیل

ز خوردن خوردنِ این شام چلّه
شود مهمان حسابی چاق و چلّه!

همه با انتظاری عاشقانه
نظر دارند سوی هندوانه!

نشسته با تفاخر تــوی سینی
کنارش چاقویی را هم ببینی

چو گردد قاچ قاچ آن هندوانه
شود آب از لب و لوچه روانه!

بساط خنده و شادی فراهم
اس ام اس می‌رسد پشت سر هم

جوانان آن طرف‌تر جوک بگویند
دل از گرد و غبار غم بشویند

کسی را گر صدایی نیم دانگ است
در این محفل پی تولید بانگ است!

زند با “ای دل ای دل” زیـــــر آواز
ز بعد آن هاهاهایی کند ساز!

ببندد چشم و جنباند سرش را
بخواند شعرهای از برش را!

چنین با شور و نغمه، شعر و دستان
خرامان می‌رسد از ره زمستان

شمردم مــــن ز چلّه تا به نـــوروز
نمانده هیچ؛ جز هشتاد و نه روز!